Василий Степанович — саха хоровой ырыатын үрдүк профессиональнай таһымҥа таһаарбыт, иһитиннэрбит, Россияҕа тиийэ биллибит Найахы норуодунай хорун төрүттээччитэ, салайааччыта, САССР култууратын үтүөлээх үлэһитэ, Үлэ Кыһыл Знамята уордьан кавалера Семен Гаврильевич Васильев үөрэнээччитэ, үлэҕэ алҕаабыт киһитэ, утумнааччыта. Семен Гаврильевич айар үлэтигэр куруук сөҕө-махтайа сүгүрүйбүт киһи.
Кини салайар хоругар дьарыктанан, учуутала хайдах үлэлиирин этинэн-хаанынан билэн элбэххэ уһуйулуннаҕа, өйүттэн-санаатыттан бэриһиннэрдэҕэ.
Василий Степанович оҕону-урууну, төрөппүттэри, учууталлары, Бороҕон бүттүүнүн үтүөҕэ-кэрэҕэ сирдээн, оҕо хоровой ырыатын 1972 сылтан бииртэн биир үрдүк үктэллэргэ, академическай таһымҥа тиийэ таһаардаҕа.
Элбэхтэн биир холобур, 1983 сыллаахха Москва куоракка Оҕо дыбарыаһын иһинэн В.С. Локтев аатынан Ленинскэй Хомсомуол бириэмийэлээх оҕо ырыатын-үҥкүүтүн ансаамбылын кытта Саҥа дьыллааҕы бырааһынньык кэнниттэн көрсүһүү, билиҥҥинэн маастар-кылаас буолбута. Онно биһиги ырыаһыт оҕолорбут Москва оҕолоруттан олох хаалсыбакка, хас эмэ куолаһынан үрдүк таһымнаахтык ыллаан, улахан куорат хормейстердарын үрдүк сыанабылларын ылбыттара. Ол долгутуулаах түгэни уонна Василий Степановичтыын оҕолорбутунан киэн туттубуппутун, долгуйбуппутун куруук өйдүүбүн.
Ансаамбыл бастакы көлүөнэ ырыаһыттарын, солистарын, үҥкүүһүттэрин маҥнайгы ситиһиилэрэ Василий Степанович олоҕун суолун олус сөпкө тайаммытын кэрэһилиир. Ол да иһин дьылҕата киниэхэ үйэлээх үлэни анаабытын, ол аналы чиэстээхтик толордоҕо. Ис эйгэтин, өйүн-санаатын, билиитин-дьоҕурун, талаанын, олоҕун бүүс-бүтүннүү оҕо хоровой ырыатын сайыннарыыга, сырдатыыга туһулаатаҕа.
Василий Степановичка мин махталым улахан. Кини ыҥыран, 1975—1987 сылларга «Кэнчээригэ» үҥкүү бөлөҕүн салайан, кинини кытта алтыһан, оҕолору кытта үлэҕэ үгүскэ уһуйуллубутум. Айар эйгэтигэр тэҥҥэ илдьэ сылдьан, бэйэтин холобурдарынан үөрэппитэ элбэх буоллаҕа. Кэлиҥҥи 15 сыл устата Дьокуускайга куораттааҕы үөрэх салаатын иһинэн «Айылгы» оҕо үҥкүүтүн бөлөҕөр үлэлээн, киниттэн ылбыт билиим, уопутум көмөлөспүтүн билбитим.
Мин махтаныам этэ төрөппүттэргэ, үөрэппит оҕолорбор бу уһун сыллар усталарыгар бииргэ алтыһан кэлбиппитигэр. «Кэнчээрим» оҕолоро билиҥҥэ диэри сүбэлэтэллэр, сибээстэрин туталлар. Маргарита Самсонова куоракка баар выпускниктары түмэн, «Алаас кыргыттара» диэн үҥкүү бөлөҕүн тэрийэн, бары араас үлэлээх дьон, ыал ийэлэрэ — далбар хотуттар оҕо саастарын санаан кэлэн, билигин араас тэрээһиннэргэ, куонкуруска кыттар буоллулар. Бу соторутааҕыта Улуу Кыайыы 70 сылын көрсө «Кыайыы сандал сааһа» үҥкүүнү туруордубут. Ити курдук, «Кэнчээрилэрбин» кытта билиҥҥэ диэри үөрэ-көтө сибээспин тутуһабын, оччотооҕу үтүө кэмнэрбитин долгуйа ахтабыт-саныыбыт.
Елена Прокопьева,
«Кэнчээри» ансаамбыл 1975—1987 сс. үҥкүү бөлөҕүн салайааччыта,
ССРС култууратын туйгуна, СР үөрэҕириитин туйгуна
2015 сыл